Οι χρονικές καθυστερήσεις (latency) στις δορυφορικές μεταδόσεις δεδομένων είναι σημαντικά μεγαλύτερες σε σύγκριση με άλλα είδη δικτύων, όπως το καλωδιακό ή το οπτικών ινών, λόγω της μεγάλης απόστασης που πρέπει να διανύσει το σήμα από τη Γη προς τον δορυφόρο και πίσω. Οι κύριες καθυστερήσεις που παρατηρούνται σε ένα δορυφορικό δίκτυο προκύπτουν από τους παρακάτω παράγοντες:
1. Απόσταση του δορυφόρου από τη Γη
Οι περισσότεροι δορυφόροι που χρησιμοποιούνται για δορυφορικό Internet βρίσκονται σε γεωστατική τροχιά περίπου 35.786 χιλιόμετρα πάνω από τον ισημερινό. Η απόσταση αυτή δημιουργεί τη βασική χρονική καθυστέρηση:
- Χρόνος από τη Γη προς τον δορυφόρο: Το σήμα χρειάζεται περίπου 250 χιλιοστά του δευτερολέπτου (ms) για να ταξιδέψει από τον δορυφορικό πομπό στη Γη προς τον δορυφόρο.
- Χρόνος από τον δορυφόρο προς τη Γη: Επιπλέον 250 ms για να επιστρέψει το σήμα πίσω στη Γη, είτε στον πάροχο υπηρεσιών είτε στον τελικό χρήστη.
2. Συνολική καθυστέρηση (Round Trip Time – RTT)
Η συνολική καθυστέρηση για μια πλήρη διαδρομή (από τον χρήστη προς τον διακομιστή και πίσω στον χρήστη) σε ένα γεωστατικό δορυφορικό δίκτυο είναι περίπου:
- RTT σε γεωστατικό δορυφόρο: 500-600 ms. Αυτό περιλαμβάνει την αποστολή του σήματος προς τον δορυφόρο, τη λήψη του και την επιστροφή του στη Γη.
3. Καθυστερήσεις επεξεργασίας και δρομολόγησης
Εκτός από την καθυστέρηση που σχετίζεται με τη φυσική απόσταση, υπάρχουν επίσης καθυστερήσεις από την επεξεργασία του σήματος στα δορυφορικά μόντεμ, τους δρομολογητές και τους διακομιστές. Αυτές οι καθυστερήσεις μπορεί να προσθέσουν επιπλέον 100-200 ms στη συνολική καθυστέρηση.
4. Συνολική καθυστέρηση για τον χρήστη
Η συνολική καθυστέρηση (latency) που αντιλαμβάνεται ο χρήστης για μια πλήρη σύνδεση σε γεωστατικό δίκτυο μπορεί να είναι περίπου 600-800 ms. Αυτή η καθυστέρηση είναι αισθητή σε εφαρμογές που απαιτούν γρήγορη απόκριση, όπως βιντεοκλήσεις, online gaming και εφαρμογές πραγματικού χρόνου.
5. Δορυφόροι χαμηλής τροχιάς (LEO)
Νεότερες τεχνολογίες δορυφορικού Internet, όπως το Starlink της SpaceX, χρησιμοποιούν δορυφόρους χαμηλής τροχιάς (Low Earth Orbit – LEO) που βρίσκονται σε πολύ χαμηλότερο ύψος, περίπου 550-1200 χιλιόμετρα από τη Γη. Σε αυτά τα συστήματα, η καθυστέρηση είναι σημαντικά μικρότερη:
- Χρόνος RTT σε LEO δορυφόρους: Περίπου 20-40 ms, που είναι συγκρίσιμο με την καθυστέρηση του επίγειου Internet μέσω οπτικών ινών ή καλωδιακού δικτύου.
- Οι δορυφόροι LEO κινούνται συνεχώς και είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα δίκτυο πολλών δορυφόρων για συνεχή κάλυψη, αλλά η καθυστέρηση τους είναι πολύ μικρότερη σε σύγκριση με τους γεωστατικούς δορυφόρους.
Συνοπτικά:
- Γεωστατικοί δορυφόροι (GEO): 600-800 ms (συνολική καθυστέρηση).
- Δορυφόροι χαμηλής τροχιάς (LEO): 20-40 ms.
Η επιλογή μεταξύ γεωστατικών και LEO δορυφορικών δικτύων εξαρτάται από τη χρήση που επιθυμεί ο χρήστης, την απαιτούμενη απόδοση και τη διαθεσιμότητα στην περιοχή.